مقایسه نتایج بین دو روش جراحی لیختن اشتاین و رید-ریوز در ترمیم فتق اینگوئینال یک‌طرفه

  سابقه و هدف: ترمیم فتق اینگوینال به روش لیختن اشتاین« Lichtenstein » نوعی ترمیم بدون کشش است که در آن نسج مصنوعی مش برای بازسازی کف استفاده می‌شود و مش در قدام فاسیای ترانسورسالیس تعبیه می‌شود. در روش رید-ریوز Read-Rives مش درست روی پریتوان قرار داده می‌شود. هدف از این مطالعه مقایسه مزایا و معایب این دو روش از نظر نتایج عمل جراحی و عوارض آن می‌باشد.   مواد و روش ‌ ها: این مطالعه به روش آینده‌نگر تصادفی بوده و 126 بیمار وارد مطالعه شدند، 64 نفر به روش LS و 62 نفر به روش RR عمل شدند. بیماران از نظر عوارض زودرس جراحی و طول مدت جراحی، بستری و زمان بازگشت به فعالیت طبیعی بررسی شدند .   یافته ‌ ها: درد بعد از عمل و زمان بازگشت به کار در گروه RR به میزان معنی‌داری کوتاه‌تر بود، طول مدت عمل جراحی و عود پس از عمل در هر دو گروه برابر بود ولی میزان عفونت پس از عمل جراحی در گروه LS بیش‌تر بود.   نتیجه ‌ گیری: روش رید- ریوز از نظر تکنیکی به سادگی روش لیختن اشتاین نبوده ولی انجام این روش برای ترمیم فتقهای تیپ III و IV بر اساس طبقه‌بندی Nyhus مورد اعتماد می‌باشد.